پاسخ:
اولا: علیک سلام
ثانیا: اسمت آشنا نیست،کاش میگفتی کاملشو که لازم نباشه اینجا چیزی بنویسم.
ثالثا و رابعا و خامسا:اگه میدونستم مطلب ننوشته ی من،اینقد کفریت میکنه،حتما می نوشتمش.
من خوشم،و این خوشی من ظاهرا واسه تو خیلی سنگینه که اینجوری آخر جمله هات نقطه ریخته.
خوب شد روحانی رئیس جمهور شد تا ما بیدار شیم و آره...
واقعا دیگه نمیشه چرت و پرت نوشت،ازین به بعد مینویسم به خاطر تو.
خوب شد که روحانی اومد تا شنبه که میرم کانون،سید روضه ی مقتل بخونه،ملت توی خیابون روضه ی شام رو اجرا کنن.
خدا رو شکر بلوار چمران،بنفش بود.تا یادم به ارغوانی و کبودی بیفته.
کبودی که اصلی ترین سوال امتحان فرداست.
کاری به روحانی نداشتم که این پست رو نوشتم.
روحانی الان رئیس جمهوره.مثل خلبان هواپیماست.اگرم دشمنم باشه (که نیست) بخاطر جون خودم و مسافرا هم که شده دعا میکنم سالم به مقصد برسه.کمکش هم میکنم.
من اگه به اصطلاح مسلمونم،خدا رو شکر میکنم،
ما به اصطلاح مسلمونا همیشه خوشیم.
خوشی من به شکمم ختم نمیشه،یا یه وجب بالا و پایینش.
تو هم یه فکری به حال خوشی خودت بکن،تا تموم نشدی.
خوش باشی.

پاسخ:
کسی که چکش باشه
همه رو میخ می بینه!
حق.

پاسخ:
فضای رقابت توی فضای داخلی که تموم شدنی نیست،اما چاشنی رفاقت و مسئله ی هدفه که باید باهاش همراه باشه.
سیاست زدگی هم ماجراییه که متاسفانه بدجوری اینروزا تو ذوق میزنه.
ممنون از تذکرت و خوشحالم از دلسوزیت.
هرچند قرار نبود پست من سیاسی باشه اما "محمدجواد"، خودش سیاسیش کرد.منم مجبور شدم جواب بدم.
حق.

پاسخ:
سلام
مخاطبت کیه؟

پاسخ:
ممنون- خوش اومدین

پاسخ:
سلام
تو فن باوفایی هستی!
ممنون که سرزدی
حق