193 - کنج اتاق

اهل واندازه ی این حرف ها نیستم

کودکی که ناگهان با عتاب پدرش رو برو میشود.
پدر نشسته و تمام ماجراهایی که که کودک به نحوی درآن شرکت داشته را مو به مو بازگو میکند،از شکستن شیشه ی همسایه و فحش دادن به بقال سرکوچه تا سنگ پراکنی به گربه و پنچر کردن دوچرخه سعید.
کودک که تاالان فکر میکرده کسی ازین ماجراها بویی نبرده،درحال میعان است از فرط شرمندگی
وحالا فرض کن کودکی که کنج اتاقش کز کرده و مبهوت،غرق در افکار، یاد حرف های پدرش است،باصدای همان پدر مواجه شود که بیا سرسفره شام.
تو جای این کودک باشی،باچه رویی پایت را ازاتاق به بیرون میگذاری؟اصلا میتوانی به چشمان پدرت خیره شوی؟
توی این حالت،دچار حسی خواهی شد که معلوم نیست شدّت شرم است یا حدّت اضطراب.

دیشب یکی از اضطراب آورترین لحظات عمرم را تجربه کردم
لحظات سخت و جانفرسایی بود لحظاتی که بعد ازاینهمه مواجهه با کلماتی که میگفت "مراقب رفتارت بوده ام"،واعظ بگوید به کتاب زل بزن و نیت کن.

192 - نچرخ!

کویر را بالا بروی و پایین بیایی،جای زندگی نیست
خشک است و بی آب و علف.نه رویشی نه حیاتی
نمیخواهم ... بشوی وسریع پاسخم را بدهی که خب کویر آسمان باشکوهی دارد و خدا را بهتر لمس میکنی و از این فلسفه ها.(که اصلا نیامده ام برای این حرف ها)

شب هارا سرد و دهشتناک و روزها را گرم و وحشتناک توصیف کرده بود یک جورهایی کتاب جغرافی دبیرستانمان
تناقضی که سنگ را خرد میکند و خرد را کویر!

عادت کرده ایم به روزگاری که زمینش میچرخاندمان به دور خودمان و میچرخاندمان به دور خورشید
هر روز برمداری و هر دم بر مسیری
دور میکندمان و نزدیک از/به خورشید

شب را میخوابیم به هوای روز و روز را در مینوردیم به هوای شب
دما ها دیگر قابل پیش بینی ست
هوا ها قابل پیش بینی ست
هوای هفته ی بعد و گاهی ماه بعد را ودر دات کام به اطلاعمان میرساند
واین پیش بینی پذیر بودن طبیعت است که مارا ساکن کرده

خلاصه ی ماجرا این است که دیگر نمیخواهم سوار کشتی زمان باشم تا هرکجا که خواست و با هرفاصله ای که پسندید در محضر خورشید لنگر بیندازد.
نمیخواهم مثل کویر،عاری از زندگی باشم

میخواهم آن قدر بگردم و جستجو کنم،بلکه خورشیدم را در مغرب پیدا کنم.
ـــــــــپ ن1:
اینباکس:به انتظار نشستن،بزرگترین خطای بشر است.
ـــــــــپ ن2:
کاش آنکس که نباید بفهمد،نفهمد.
حق.

191 - نصیحت

سه نفر اجبارا به وضع سختی از صخره بالا می رفتند
وقتی نفر دوم در میانه ی راه نگاهی به پایین انداخت،آثار اضطراب در چهره اش نمایان شد
نفر سوم که این صحنه را رصد میکرد،پرسید:چیست؟ از ارتفاع میترسی؟
نفر دوم پاسخ داد:از ارتفاع که نه،اما از سقوط می ترسم.
تمام این ماجرا به دلم نشست وقتی نفر اول با آرامش گفت: خب سقوط نکن!

190 - سرچهارراه

چراغ سر چهارراه، هم تنهاست هم "تنهی"
سبزش به رفتن است و قرمزش به نرفتن
تو بروی یا نروی فرقی به حال چراغ ندارد
خودت باید متعهد باشی به قانون سبز و قرمز روزگار...
حق.

یک

_تصویر دوچرخه سوارای جهانگرد رو دیدی؟ یا خودشونو از نزدیک؟

. وارد هر کشوری که میشن علیرغم استقبال گرمی که ازشون میشه به اون خاک دل نمیبندن، چون خودشون میدونن اهل اونجا نیستن؛
. دوتا ،سه تا ،چهارتا ، ولی اکثراً تنها نیستن، شاید هم-راه داشتن ضروریه؛
. کوله پشتی هاشون رو تا میتونن کامل میبندن،که تو سفرای طولانی جایی کم نیارن. و تا میتونن با خودشون تجهیزات میبرن یعنی از حداکثر ظرفیت کوله و دوچرخشون استفاده میکنن.
.
.
.

________
اصل مثال رو از آیة الله قرهی شنیدم.

189 - پاشو!

همه سمت صدا خیز برداشتن و با لبخند ملیحی به داستان گوش میدن
همه جمع اند و اوضاع روبراهه
شهرزاد قصه گو هم داره داستان پادشاهی رو میگه که سه تا پسر داشته...
آخر این قصه،یکی از این پسرها که آدم خوش قلب ومهربونی بوده پادشاه میشه و تا آخر عمر با خوبی و خوشی زندگی میکنه!
---
ولی اگه کسی نفهمید،تو که فهمیدی...
اونی که گوشی رو به چادر پادشاه رسوند،بس که تیر به کمرش خورده بود،افتاد و مُرد.
هیچ کس تنها نیست!
---
پاشو یه نگاهی به دور و برت بنداز...

187 - ژیلت داری؟

مطلب مورد نظر یافت نشد!

186 - وقتش رسیده بود.

دنبالش که بگردی،همه جا هست
خوب که استفاده کنی،همیشه هست...

168 (با تاخیر): صف آخر

درسته که هرچیزی رو نمیشه گفت ولی...
____
ان الصلوه و نسکی...
امام :الله اکبر
یه نفر با صدای بلند:تکــــــبیره الاحرام

ملت:
الله اکبر
الله اکبر
ال لاه و اکبر
الــه و اکبر
الاهو اک بر
الله اکبر
آقا آینجا جای کسیه
به تو چه،الله اکبر
الله اکبر
____
نمیگم که بعد از نماز،سر همین تذکر و پاسخش چه دعوایی شد.
قسم بخورم؟!

185 - بلبل به غزل خوانی و قمری به ترانه

همه ی راه ها مستقیم نمیروند...